Co sprawiło, że tak młody człowiek wpadł na pomysł aby uczyć innych?

Ten pomysł zaczął się pod koniec klasy maturalnej. Uzyskałem z egzaminów maturalnych bardzo wysokie wyniki, szczególnie z matematyki. Mój wynik z matury rozszerzonej był w najlepszych 2% w kraju. Dlatego merytorycznie czułem, że jestem kompetentną osobą. Ale jedno to umieć matematykę, a drugie - potrafić ją wytłumaczyć. Też więc miałem to szczęście, że interesowałem się tematyką skutecznych metod nauki i zarządzania czasem (czytając o tym książki czy oglądając mnóstwo filmów na YouTube). Poza tym, przekazywanie wiedzy w miarę naturalnie mi przychodziło.

I to tak po prostu przyszło z nieba - chcę być korepetytorem? 

Podczas liceum szczególnie odczuwałem taką ludzką złość i rozczarowanie odnośnie systemu edukacji w Polsce, gdzie nie mówi się w ogóle o tym w jaki sposób należy się uczyć , tylko wszystko sprowadza się do wymagań programowych. A to jest mało produktywny sposób do realizacji zadań. Moim zdaniem nauczyciel powinien najpierw pokazać w jaki sposób się uczyć danego przedmiotu, a dopiero potem przedstawić dany materiał i sprawić, żeby on dotarł do ucznia w sposób w miarę jasny i zrozumiały. Powinien też dbać, aby uczeń się rozwijał i kontrolować ten rozwój. Natomiast zauważyłem, że niestety w polskim systemie edukacji zwłaszcza tego pierwszego punktu nie ma. Dlatego poczułem też taką misję społeczną aby to zmienić. I upewniłem się w przekonaniu, że korepetycje po prostu będą dla mnie dobrym sposobem na pracę ,która będzie sprawiać mi przyjemność, będzie ambitna i z dobrym zarobkiem.

Decyzja była spowodowana tylko własnym impulsem czy wcześniej pojawiały się jakieś sygnały zewnętrzne, nie wiem, koledzy, którym pomagałeś w pracach domowych?

I jedno i drugie. Jak teraz o tym myślę, to faktycznie koledzy także podsuwali mi pomysł korepetycji, że mógłbym się w tym odnaleźć. Jednakże dopiero z czasem zacząłem brać to na poważnie.

Jak wyglądają początki takiej licealnej działalności? Skąd brałeś pierwszych uczniów?

Źródła były różne, ale nie ukrywam, że jak zaczynałem było bardzo ciężko. Uczniów brałem z różnych serwisów z korepetycjami, pytałem na żywo młodszych znajomych czy może nie potrzebowaliby korepetycji oraz z mediów społecznościowych.

Teraz jesteś studentem. Zdradź więc, w jaki sposób można pogodzić studiowanie na Uniwersytecie Warszawskim z udzielaniem korepetycji?

Jest to oczywiście pewnego rodzaju wyrzeczenie, bo mam mniej wolnego czasu, natomiast nie jest też tak, że to jest jakaś tragedia. Wszystko da się ogarnąć. Kluczem do pogodzenia tych dwóch rzeczy jest umiejętność zarządzania czasem na wysokim poziomie (a tego też da się nauczyć). Dodatkowo trzeba się postarać, aby już w tych aktywnościach w których się udzielamy być po prostu produktywnymi. Dodałbym jeszcze ewentualnie dwa hasła: niska prokrastynacja i wysoka samodyscyplina.

Rozumiem, że wybór zarządzania jako kierunku studiów zdecydowanie pomaga.  

Szczerze, to tak. Muszę przyznać, że jestem bardzo zadowolony z tego wyboru. Robię to co lubię, nie mam jakoś bardzo dużo zajęć, a przy tym ten kierunek w kontekście produktywności i zarządzania czasem jest także pomocny. 

Czy przeskok ze szkoły średniej na wyższą uczelnię sprawił, że coś zmieniłeś w swoich metodach edukacyjnych? Ciekawi mnie, czy kontakt z nauczycielami akademickimi wpłynął na sposoby przekazywania wiedzy innym.

Dużych zmian poprzez kontakt z uczelnią wyższą raczej nie zrobiłem. Aczkolwiek wydaje mi się, że zacząłem dawać coraz częściej wolną rękę w niektórych sprawach, bo nierzadko jest tak, że uczeń wie lepiej od nauczyciela co jest w danej chwili dla niego lepsze. Dlatego dobry kontakt z uczniem do klucz do sukcesu.

Kalendarz masz wypełniony po brzegi? Życie prywatne w ogóle istnieje? Czy w słowniku posiadasz w ogóle określenie "czas wolny"? 

Bardzo dobre i ważne pytanie (śmiech). Czasami rzeczywiście jest ciężko, nie będę ukrywał, tym bardziej, że angażuję się w dodatkowe projekty. Czas wolny staram się mieć, ale niestety  mam go mniej niż przeciętna osoba. Nad tym akurat ubolewam, ale działam w kierunku aby było go trochę więcej. Jednakże przez jeden dzień w tygodniu oraz wieczorami odpoczywam. Tym bardziej, że to bezpośrednio wpływa na zdrowie.

Mówiłeś, że rozkręcenie działalności zawdzięczasz eksploracji Internetu. Jak widzisz rolę takich serwisów jak eKorki.pl w kontekście dotarcia do uczniów?

Rolę widzę pozytywnie, bo dają fajną szansę na rozwój. Natomiast ma to miejsce tylko wtedy, gdy człowiek wie jak z nich korzystać.

W jaki sposób trafiłeś na eKorki.pl? Z jakich narzędzi, które oferujemy najchętniej korzystasz?

Na eKorki.pl trafiłem przez przeglądarkę internetową. Jeżeli chodzi o narzędzia, to korzystam z wykupionego ogłoszenia, a także komunikuję się z uczniami poprzez skrzynkę pocztową gdy się do mnie zgłaszają. Do tego eKorki.pl ma wiele grup na Facebooku z których także korzystam.

Możesz zdradzić jakich narzędzi używasz do pracy? Bo wiem, że preferujesz udzielanie korepetycji online. Czym się wyróżniają zajęcia u Ciebie?

Jeżeli chodzi o narzędzia, to używam wirtualnej tablicy interaktywnej, na której pracujemy razem z uczniem. Korzystam też z platformy Discord, tabletu graficznego oraz podręczników w formie eBooków. Podczas samych zajęć stawiam szczególnie na skuteczne metody nauki potwierdzone badaniami, a także aby uczeń uczył się produktywnie. Dlatego na kilku pierwszych zajęciach, po około piętnastu minutach, pokazuję uczniowi jak ma tego dokonać. Jeśli chodzi o samą matematykę to staram się, aby program lekcji był wcześniej poukładany i zaplanowany. Chcę, aby po kilku miesiącach uczeń ze mną był w stanie wyciągnąć 150% swoich możliwości względem początku współpracy i wiem, że jak najbardziej jest to wykonalne, bo widzę już efekty u swoich uczniów.

Na czym polega wirtualna tablica interaktywna? Możesz coś więcej o niej powiedzieć?

Jest to narzędzie, na którym dwie osoby (w tym przypadku uczeń z nauczycielem) mogą jednocześnie widzieć co się dzieje na tablicy, mogą też tam pisać, rysować, wklejać zdjęcia itd. Dzięki temu wizualizacja niektórych zagadnień jest po prostu prostsza, a sama tablica się zapisuje i uczeń może po zajęciach mieć dostęp do notatek z lekcji kiedy i gdzie chce. Jest możliwość uruchomienia tego na smartfonie, komputerze i tablecie.

Uczniom podoba się taka formuła zajęć? Chętnie korzystają z tych nowinek technicznych? Spotkałeś się z sytuacją, że ktoś stwierdził "a ja bym wolał indywidualne spotkanie na żywo"?

Moim zdaniem uczniom się taka forma bardzo podoba, a dowodem na to jest to, że prawie nikt nie rezygnuje z moich zajęć. Głównie uczę młodzież, a oni są otwarci na takie nowinki technologiczne gdyż żyją z nimi na co dzień. Natomiast oczywiście są także osoby, które wolą spotkania indywidualne na żywo i takie spotkania też mają swoje plusy. Nie bagatelizowałbym żadnej formy.

Wiemy już sporo o pracy Szymona-korepetytora. Ale na pewno czytelnicy chcieliby też wiedzieć coś o Twoich zainteresowaniach poza nauką.

Poszedłem na zarządzanie bo interesuję się szeroko pojętym biznesem. Dodatkowo lubię uprawiać sport, a szczególnie piłkę nożną i jeździć na rowerze. W wolnych chwilach lubię także grać w gry komputerowe.

No to wymień swoje ulubione drużyny piłkarskie.

Najczęściej oglądam mecze polskiej reprezentacji, a jeżeli chodzi o kluby to myślę że FC Barcelona. Teraz, jak Robert Lewandowski tam przyszedł, to już szczególnie.

Nie ukrywam, że mógłbym teraz całą rozmowę przekierować na dyskusję o kondycji polskiego futbolu, ale muszę się trzymać w ryzach i powrócić jednak do działalności korepetytora. Masz młodych uczniów jak powiedziałeś. A to oznacza, że tak naprawdę klientami są rodzice tych uczniów - jako płatnicy. Czy oni nie mają wątpliwości, że taka młoda osoba będzie lepszym rozwiązaniem dla ich pociech niż - powiedzmy - starsza pani nauczycielka? No bo musi być też tak, że to ci rodzice trafiają na Twoje ogłoszenie i na pewno się zastanawiają, czy warto. Jak ten proces przebiega?

Co do kondycji polskiego futbolu to ja tak samo się ledwo powstrzymałem (śmiech). Natomiast jeśli chodzi o rodziców, to zależy. Ja mój wiek staram się traktować jako atut, bo jestem na bieżąco z materiałem, rozumiem potrzeby młodzieży, ich problemy, a także mam nowe - skuteczne - metody nauki wraz z odpowiednim podejściem. Dlatego czasami słyszę od uczniów (po rezygnacji z usług innego korepetytora), że u mnie zajęcia są ciekawsze i nie jest nudno. Buduję relacje w taki sposób, że widać od razu, że "gramy do jednej bramki". Jednakże uważam, że nie każdy korepetytor jest dla każdego ucznia. Niektórzy wolą bardzo doświadczonych nauczycieli i też jest to zrozumiałe. Właśnie między innymi dlatego daję bezpłatną lekcję próbną, aby klient mógł zobaczyć jak to u mnie "działa". Jest to też ukłon w stronę rodziców, jeśli ci mają jakiekolwiek "znaki zapytania" przed pierwszą lekcją.

Częściej znajdują Cię uczniowie czy rodzice uczniów? To się da jakoś procentowo rozłożyć?

Im starsi uczniowie, tym większa szansa, że się do mnie zgłoszą bezpośrednio. Natomiast jeżeli miałbym procentowo to rozłożyć, to powiedziałbym 50/50. 

A co sądzisz o nowinkach w naszym serwisie takie jak Kalendarz Korepetycji i możliwość umawiania uczniów bezpośrednio poprzez stronę?

Myślę, że kalendarz to ciekawa sprawa i dla wielu osób znajdzie on swoje zastosowanie. Jest to pewnego rodzaju ułatwienie dla ucznia i myślę, że takie rozwiązanie może znaleźć swoich zwolenników.

Dziękuję za rozmowę. Profil Szymona Zastockiego na eKorki.pl znajdziecie  tutaj.